Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΑΝΟΗΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Είναι τόσο βαθύ το νόημα των πάντων, και έχουμε τόσο απομακρυνθεί από την Φύση μας και από την Αλήθεια, όσο και αν εθελοτυφλούμε..
Είναι τόσο βαθιά η ανάγκη ενδοσκόπισης για την ενθύμηση της αρετής της Λογικής, του Ορθού Λόγου και για την διάβαση στο μονοπάτι της Αλήθειας που κρύβει την ουσία, που στεκόμενοι σε επιφανειακά επίπεδα/στρώμματα/στάδια, όπως και αν τα αποκαλέσει κανείς, θεωρούμενοι ότι σκεφτόμαστε Λογικά, όταν η ίδια λογική που χρησιμοποιούμε δεν στηρίζεται σε λογικά πλαίσια, είναι σαν να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας, να απαρνούμαστε ασυνείδητα την ουσία μας και να αδρανοποιούμαστε – ακόμη και αν θεωρούμε ότι δραστηριοποιούμαστε - μην αναγνωρίζοντας την διαφορά μεταξύ αντίδρασης και δράσης .
Διότι οφείλουμε να κατανοήσουμε πως η εξυπνάδα και ο έξυπνος άνθρωπος, όπως νοείται στις μέρες μας, απέχει πολύ από τον πραγματικά νοήμων άνθρωπο, καθώς τίποτα δεν τον εμποδίζει, εάν έχει απομακρυνθεί από την Φύση του και από αυτό που πραγματικά είναι, εγκλωβισμένος στα Ψευτοεγώ του, που παρουσιάζονται ως αληθινά, να είναι έξυπνος αλλά ταυτόχρονα ανόητος.
Το να είναι κανείς έξυπνος έχει συνδεθεί σήμερα με την μέτρηση του IQ του..η οποία βέβαια, αυτό που επί της ουσίας μπορεί να αποδείξει, είναι η αποτελεσματικότητα των δικτύων σύνδεσης μεταξύ των νευρώνων. Το να βρίσκεται κανείς ψηλά στην κλίμακα IQ, σημαίνει ότι τα γονίδιά του και το περιβάλλον του, του επέτρεψαν να αναπτύξει τον δείκτη ευφυΐας του και άρα να μπορεί να βρίσκει και να χρησιμοποιεί στρατηγικές για την επίλυση προβλημάτων, χρησιμοποιώντας πιο αποτελεσματικά την «λειτουργική» του μνήμη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ταυτόχρονα δεν θα μπορούσε να είναι μωρός..δηλαδή ανόητος.
Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό, δικαιολογεί και τις λανθασμένες επιλογές,πολλές φορές επιβλαβείς σε ευρύτερο πλαίσιο, που έξυπνοι άνθρωποι κάνουν, καθώς και αποδεικνύει την διαφορετικότητα μεταξύ της εξυπνάδας και την πνευματικής ανάπτυξης. Η Λογική και η εφαρμογή της στην ζωή μας δεν έχει αποκλειστική σχέση με την ευφυία.. Η Νόηση, με όλο της το φάσμα, δεν είναι μετρήσιμη και καμία μέτρηση δεν μπορεί να μας επιβαιώσει ότι άνθρωποι με υψηλό IQ χρησιμοποιούν όντως την Λογική και όχι κάποιες «επιφανειακές» της εκλάμψεις.. Γιατί ένας, κατά τα άλλα έξυπνος επιστήμονας, μπορεί με επιχειρήματα (που του φαντάζουν λογικά η παρουσιάζονται ως λογικά στην δεδομένη περίσταση) να επιδιώκει να σε πείσει πώς όλοι καταγόμαστε από μία γυναίκα που βρισκόταν στην Αφρική - και εσύ να το πιστεύεις, να το αποδέχεσαι αυτόματα και να το διδάσκεις στις νέες γενιές ως δεδομένο - και ταυτόχρονα με την ίδια του την επιδίωξη να σου αποδεικνύει πόσο ανόητος είναι (καθώς είτε δεν γνωρίζει είτε για κάποιο λόγο αποκρύπτει πώς έχει βρεθεί στο σπήλαιο των Πετραλώνων αρχάνθρωπος μακράν χρονολογικά και ιστορικά παλαιότερος).. Ή ένας γιατρός μπορεί με λογική διεργασία - βασισμένος όμως στην δική του πληροφόριση, η οποία μπορεί να είναι ελλιπής εξ αρχής, ή ελλιπής από την μη παρακολούθηση των εξελίξεων τις επιστήμης του, ή ακόμη και να μην έχει μπει στην διαδικασία καν να κρίνει τις γνώσεις που αποκτά ώστε να αναζητήσει και να βρει εκείνη την αντικειμενική Λογική μέσα του, η οποια δεν επηρεάζεται από φαινομενικά απόλυτα δεδομένα, προκαταλήψεις, στερεότυπα κτλ. - μπορεί να σε πείσει να δράσεις με συγκεκριμένο τρόπο για την αντιμετώπιση ενός ζητήματός σου.. εσύ από την άλλη αφήνεσαι στην φαινομενική και πάλι ισχύ της αυθεντίας (γιατρός) χωρίς ούτε εσύ να μπεις στην διαδικασία ενδιαφέροντος, κρίσης, λογικού συλλογισμού.. και το αποτέλεσμα εν τέλει να απέχει από την Αλήθεια ανυπολόγιστα..με ανυπολόγιστες πολλές φορές συνέπειες..καθιερώνοντας έτσι το μη λογικό ως λογικό και άρα με αποτέλεσμα μη λειτουργικό από τον πυρήνα του.
Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι ο επιστήμονας και ο γιατρός είναι έξυπνοι... ούτε κανείς λέει πως εσύ που τους άκουσες και τους εμπιστεύτηκες, δεν είσαι έξυπνος.. Όλοι σας όμως μόλις κάνατε μια βουτιά στην ανοησία.. γιατί ο Νους αδρανοποιήθηκε μπροστά στο καθιερωμένο "λογικό" (;;;) που πλέον κανείς δεν επεξεργάζεται.
Το τέστ IQ, λοιπόν, αποδεδειγμένα, μπορεί να μετρήσει μόνο ένα σύστημα επεξεργασίας του εγκεφάλου.. Ένα δεύτερο σύστημα επεξεργασίας είναι αυτό του ενστίκτου, το οποίο μας προσφέρει ναι μεν έτοιμες γνωσιακές λύσεις, αλλά μας οδηγεί ακριβώς λόγω αυτού σε ενδεχόμενο σφάλμα, εάν οι πεποιθήσεις μας, τα στερεότυπα που έχουμε διαμορφώσει, στηρίζονται σε μη λογικά πλαίσια. Όσο θα μπορούσαν αυτές οι γνώσεις να βοηθήσουν , τόσο θα μπορούσαν να αποπροσανατολίσουν ένα κατά τα άλλα ευφυή άνθρωπο και να τον οδηγήσουν στην ανοησία. Κάθε κατεκτημένη γνώση οφείλει να υπόκειται σε έλεγχο από την Λογική...
Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, αντιλαμβάνοντας την διαφορά μεταξύ εξυπνάδας και νόησης /πνευματικής ανάπτυξης, το ότι οι πρόγονοί μας δικατέχονταν από νόηση που εμείς δύσκολα θα φάσουμε ξανά, ενώ ταυτόχρονα ο μέσος όρος IQ, και άρα οι έξυπνοι άνθρωποι, έχουν αυξηθεί ελαφρά μέσα στον χρόνο..Μήπως γιατί η ιδιότητα της μεταγνώσης έχει παντελώς αφανιστεί; Μήπως γιατί, βάζοντας σαν οδηγό τις επιβαλόμενες γνώσεις και το συναίσθημα, ξεχάσαμε την ικανότητα να αξιολογούμε;..και ακόμη περισσότερο μήπως ξεχάσαμε να αξιολογούμε τις δικές μας γνώσεις; Πόσο σίγουρος είσαι για όσα νομίζεις ότι γνωρίζεις;..και κατά πόσο πράττεις με νόηση αν και έξυπνος; Μήπως να επιτρέψεις στην επίγνωση να σε οδηγήσει μακριά από την ανοησία;...
Ο εγωκεντρικός άνθρωπος λοιπόν, αυτός που δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του μέσα στο σύνολο και το Όλον, και άρα βρίσκεται σε διάσταση από την ουσία του και την πραγματική του Φύση, θυμίζει μωρό βρεφικής ηλικίας που δεν δύναται πρακτικά να χρησιμοποιεί την κρίση του.. και άρα και εκείνος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μωρός, αν και δεν αποκλείεται να είναι ιδιαίτερα έξυπνος. Ενήλικας καθώς είναι, έχει την δυνατότητα να απεγκλωβιστεί από την συνειρμική διαδικασία εκμάθησης στην οποία εκπαιδεύεται ως βρέφος-νήπιο-παιδί και πάει λέγοντας..και όμως αδυνατεί,όσο έξυπνος και αν είναι, να οδηγηθεί σε συνειδητή αντιμετώπιση των συνειρμών στους οποίους στήριξε την ύπαρξή του (εξού και ο φόβος της εφαρμογής της κρίσης), και να επιδιώξει να αναπτύξει την κρίση του. Εάν όμως αξιοποιήσει τις ίδιες του τις έμφυτες δυνάμεις θα καταφέρει να ξεφύγει από την ανοησία και να εκμεταλλευτεί Ορθά την ευφυΐα του..Και το Ορθό είναι το Λογικό..όπως το Λογικό είναι το Ορθό...
Από πότε η πίστη, σε οποιοδήποτε ζήτημα, αντικατέστησε την Λογική και επικράτησε ως απόλυτη και δεδομένη, που δεν υπόκειται πότε σε συνειδητή διερεύνηση; Είτε αυτό το είδος πίστης προέρχεται από ένα σύνολο ανθρώπων και ενσωματώνεται και ατομικά, είτε προέρχεται από δικούς μας συνειρμούς που δεν υπόκεινται σε λογικές κρίσεις και άρα δεν είναι αποτέλεσμα λογικού συλλογισμού, σε όποια μορφή της, η πίστη απλά καλύπτει ένα κενό που πάντα θα «μπάζει»..
Και είναι και εκείνο το συναίσθημα, που τόσο έχουμε ανεξέλεγκτα επιτρέψει να πάρει τα ηνία της ψυχοσύνθεσής μας..Ο αυτοέλεγχος φαντάζει επιτακτική ανάγκη.. και η συνειδητοποίηση του ανθρώπου, πως ο ίδιος επιτρέπει στα συναισθήματά του να του θολώνουν την κρίση και πως ο ίδιος οφείλει να διαμορφώσει την διαταραγμένη ισορροπία, αποτελεί αναγκαιότητα.Η κοινωνία, μασκαρεμένη σε ανεξάρτητη «οντότητα», συνεχίζει να παρουσιάζει ως λογικό το παράλογο, γιατί ο κάθε ένας από εμάς συνεχίζει να σκέφτεται παράλογα και να βιώνει ανόητα τη ζωή...Γιατί και σε αυτήν την περίπτωση, η αυτοελεγχόμενη σκέψη απουσιάζει. Το τί θα σκεφτείς, πώς θα το σκεφτείς, πώς οφείλεις να πράξεις και τί βίο θα ακολουθήσεις, όλα καθορίζονται πριν από σένα για σένα, δίχως να υπολογίζουν εσένα.Και κάπως έτσι ο άνθρωπος γίνεται μάζα και η μάζα καθορίζει τον άνθρωπο. Μα η Λογική δεν είναι κάτι ξέχωρο και αυτόνομο αλλά κομμάτι/σπόρος του καθενός μας, της πραγματικής μας ουσίας, και όσο και αν θάβεται θα βγάζει συνεχώς «ενοχλητικές» ρίζες που θα κεντρίζουν την ύπαρξή μας..Γιατί τίποτα ψεύτικο δεν μπορεί να μας οδηγήσει στην ολοκλήρωση..Και όταν θα επιτρέψουμε στις ρίζες να απλωθούν θα αλλάξουμε και την, βασισμένη σε ανόητα θεμέλια, κοινωνία...
Που είναι η Κρίση σου λοιπόν; Ή μήπως απλά σκέφτεσαι και αντιδράς συνειρμικά, αυτοματοποιημένα, συναισθηματικά και μηχανικά; Κατά πόσο το κοινωνικά αποδεκτό (ορθό ή μη) ή η τυφλή πίστη (σε οτιδήποτε) θόλωσε την ικανότητα της αμφιβολίας, που με τη σειρά της σε οδηγεί στην αναζήτηση; Διότι η κρίση σου θα καθορίσει το κατά πόσο θα δράσεις συνειδητά, καθώς εκείνη αποτελεί την ουσιώδη πράξη της νόησης..και πώς άλλωστε να είναι διαφορετικά, όταν η αλληλουχία κρίσεων είναι αυτή που θα καθορίσει έναν συλλογισμό και κατά πόσο αυτός θα οδηγεί σε συμπέρασμα που να συνάδει με την Αλήθεια;
Γιατί σκέψου ..πραγματικά ΣΚΕΨΟΥ, εάν σου το επιτρέψεις..Πώς θα ήταν η κοινωνία μας εάν αποτελούνταν από έξυπνους, ή όχι τόσο έξυπνους, αλλά σε κάθε περίπτωση Νοήμονες ανθρώπους που θα δρούσαν και δεν θα αντιδρούσαν..που θα είχαν οδηγό την Λογική ως Αρετή, και όλες τις Αρετές που πηγάζουν από μέσα μας και διέπουν τα πάντα στην Νομοτέλεια..που θα συλλογίζονταν και θα έπρατταν, όχι ανεξέλεγκτα και συγκεχυμένα, αλλά Ορθά και Συνειδητά;...
Όπως είχε πει και ο Αριστοτέλης «Είναι χαρακτηριστικό ενός εξελιγμένου μυαλού να φιλοξενεί μια σκέψη έστω και αν δεν την αποδέχεται».. Γιατί οφείλουμε να αμφισβητήσουμε ό,τι νομίζουμε πως κατέχουμε, με αποτέλεσμα να νομίζουμε λανθασμένα πως δρούμε σκεπτόμενοι «λογικά», και να ενεργοποιήσουμε όντως την Λογική για να μπορέσουμε να οδηγηθούμε στην πραγματικότητα, όχι την κατασκευασμένη/διαμορφωμένη και ετοιμοπαράδοτη ,αλλά εκείνη του Φυσιολογικού που τόσο έχει παρερμηνευτεί..Εκείνη που προσπαθεί να φωνάξει από το βάθος της ουσίας αλλά εγκλωβίζεται πίσω από τις τοποθετημένες, από εσένα τον ίδιο, παρωπίδες..
Κατά πόσο, λοιπόν, όντως Νοείς;
Γύρνα πίσω και ξεκίνα από την αρχή...
Συλλογίσου με Λογική από το μηδέν..
Και μάθε να δρας με γνώμονα την Αλήθεια που ανακαλύπτεις..
..για σένα, για τον κόσμο, για την ζωή..για όλα!
Ο φόβος του άγνωστου εξαλείφεται όταν διαπιστώνεις πόσο «μαγικό»..
..και απελευθερωτικό είναι το ταξίδι!!!
Βιβλιογραφία και Πηγές από:
Ελληνική εταιρεία Φιλοσοφικής Ψυχολογίας και Ψυχοθεραπείας, https://www.psychophill.gr
Adee Sally, Εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑScience, Κυρ. 25/5/14