"Δεν είμαστε εξοπλισμένοι για τον 21ο αιώνα.."
"Δεν είμαστε εξοπλισμένοι για τον 21ο αιώνα.."....
Αυτή η πρόταση με έκανε να διαπιστώσω πως όντως, ούτε σωματικά, ούτε οργανικά, ούτε ψυχικά μπορούμε να ανταποκριθούμε στην εν λόγω κατασκευασμένη πραγματικότητα, διότι δεν υπάρχουμε για να ζούμε έτσι.. δεν είναι αυτό το φυσιολογικό (ο λόγος.. η λογική της φύσης..)..
Για αυτό άλλωστε και οι τόσες ασθένειες και διαταραχές.. του σώματος..της ψυχής..γιατί δεν ζούμε φυσιολογικά και έχουμε πλάσει ένα φαινομενικό "φυσιολογικό"..
"Αυτό που κάποτε σε προστάτευε τώρα σε τρελαίνει.." Γίνεται αναφορά στο βίντεο για την απόκριση "μάχης ή φυγής"..απόκριση που ο οργανισμός μας διαθέτει προκειμένου να αμυνθούμε (είτε δίνοντας μάχη, είτε με την φυγή) .. απόκριση απαραίτητη, η οποία με την έκβαση της κατάστασης παύει. Αυτό όμως, ενώ είναι απαραίτητο να γίνεται και με διάφορες καταστάσεις σήμερα, πλέον - λόγω όλων των μόνιμων και ασταμάτητων στρεσογόνων παραγόντων και πηγών άγχους ο μηχανισμός αυτός βρίσκεται - με απλά λόγια - σε μια συγχυσμένη μόνιμη ενεργοποίηση - προσπαθώντας να αντιμετωπίζει καταστάσεις που στην ουσία δεν λύνονται με τις παρούσες συνθήκες...πόσο βλάβη κάνει αυτό σε μας τους ίδιους; ανυπολόγιστη (γιατί όντως δεν την υπολογίζουμε) και θα αναλυθεί σε άλλο άρθρο..
Δεν υπάρχουμε, λοιπόν, για να ζούμε όπως ζούμε τώρα..
Ο εγκέφαλός μας είναι σχεδιασμένος να μας υπακούει...εμείς του λέμε τι να κάνει...και ας φαντάζει το αντίθετο..διότι εάν του έχουν/έχεις ταΐσει ψέμα, εκείνο θα το υπερασπίζεται μέχρι να του αποδείξεις το αντίθετο...αλλά για να του αποδείξεις το αντίθετο θα πρέπει αρχικά να επιτρέψεις στον εαυτό σου να το συνειδητοποιήσει.. και για να επιτύχεις αυτό, το μόνο που χρειάζεται είναι να επιτρέψεις στον εαυτό σου να σκεφτεί λογικά!
Αυτός που θα μπει στην διαδικασία να γνωρίσει τον εαυτό του..που θα αρχίσει να ακούει την λογική του νου και της ψυχής του να "ουρλιάζουν" μέσα του..δεν μπορεί με "μαθηματική" ακρίβεια να μην βρει διέξοδο από διαταραχές όπως η κατάθλιψη ή οι αγχώδεις διαταραχές.. διότι μέσα στην τρικυμία της ζωής που μας έπλασαν για να πάψουμε να ζούμε και εν τέλει να πάψουμε έστω να επιβιώνουμε, έρμαια σώματα σα νεκρά επιπλέουν στο έλεος των κυμάτων..και εκείνος που αποφάσισε να αναζητήσει την αλήθεια μοιάζει με κάποιον που ξύπνησε, φόρεσε την κατάλληλη στολή και άρπαξε την μπουκάλα με το οξυγόνο..ακόμη και τότε όμως θα φανεί ο παράξενος, ο περίεργος, ο "τρελός"..(διαχρονικά πάντα έτσι δεν συνέβαινε;)..ακόμη και τότε.. που θα τους δείχνει και δίνει το οξυγόνο θα υπάρχουν εκείνοι που θα προτιμήσουν να πνιγούν..τόσο δύσκολο είναι να μπεις στην διαδικασία να ξεχάσεις ποιος σου είπαν ότι είσαι.. τόσο δύσκολο, που κάποιοι θα επιλέξουν να πνιγούν μέσα στον ύπνο τους παρά να αρπάξουν το οξυγόνο, να σωθούν και να σώσουν... Να αλλάξουν τον διαμορφωμένο από άλλους, συνήθως, εαυτό τους και να αλλάξουν τον κόσμο..
Και όμως είναι και τόσο εύκολο.. όσο μία απόφαση: "ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΖΩ ΑΛΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ..ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΊΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΌΣ ΜΟΥ".. τόσο "μαγικά" και "θεϊκά" απελευθερωτικό..
Γνώθι Σεαυτόν.. και όλα τα άλλα ακολουθούν σαν ντόμινο...
