ΑΡΧΕ ΣΕΑΥΤΟΥ
- Που υπακούει ο Εαυτός σου;
«Ό,τι εκφράζεται ενισχύεται»...αλλά και «σε ό,τι αντιστέκεσαι..εκείνο επιμένει».. άρα ποια είναι η ορθή στάση απέναντι στις σκέψεις μας ώστε ούτε να ενισχύουμε τις αρνητικές στάσεις αλλά και ούτε να μας βασανίζουν με την επιμονή τους.. Το ζήτημα ίσως έγκειται στην τροποποίησή τους και στην άμεση αντικατάστασή τους. . Διότι τί ειναι αυτό που επιμένει; Είσαι Εσύ που επιμένεις; Ποιο κομμάτι του εαυτού σου επιμένει; Είναι το αληθινό κομμάτι;.. είναι η ουσία σου και η αλήθεια που κρύβεις μέσα σου; Ή είναι μία μη επεξεργάσιμη επιφανειακή αντιδραστική μάσκα που θάβει από κάτω κάθε τι αληθινό..;
«Ό,τι εκφράζεται ενισχύεται.. και ό,τι δεν εκφράζεται αποδυναμώνεται»..άρα μήπως όλο το ζήτημα έγκειται στο τί εκφράζουμε και πώς; Και εάν συνεχίσουμε να αντιδράμε με τον ίδιο τρόπο που αντιδρούν οι άλλοι, εάν συνεχίσουμε να αφήνουμε στον κάθε έναν να μας επηρεάζει ώστε να εκδηλώνουμε ανεξέλεκτα αυτό που μας προκαλεί να εκδηλώσουμε, εάν αντιδράμε ανάλογα με το πώς αντιδρά ο άλλος, τότε που είμαι Εγώ; Που είναι το αληθινό μου κομμάτι που με κάνει, αν και ίση, τόσο διαφορετική από τους άλλους; Που είναι η ουσία μου εάν εξαρτώμαι από άλλους για το τί θα κάνω, για το τί θα πω,για το τί είμαι.. τί άλλο είμαι τότε εκτός από μια απλή «αντιγραφή και επικόλληση»;
Όταν θυμώνεις και αναστατώνεσαι.. όταν πνίγεσαι από ανεξέλεκτα συναισθήματα και κλείνεις την πόρτα στην Συνείδηση, παραιτούμενος από τη λογική και το ορθό (ορθό στα πλαίσια της αναζήτησης της ψυχικής ισορροπίας), απελπισμένος και «φουντωμένος» από το άδικο ή από την δυσαρέσκεια ή το παράπονο, ποιος είσαι; Είσαι Εσύ που προβάλεσαι ή ένα ψεύτικο προσωπείο σου, ένα από εκείνα τα επιφανειακά προσωπεία σου, που σαν άμυνα φοράς για να μπορέσεις να «πολεμήσεις» με «θηρία» που φαντάζουν πιο ισχυρά από σένα;
Όταν αγχώνεσαι, αφήνεις το σώμα σου να πάρει τα ηνία και να εκφράσει συμπτώματα για να σου θυμίσει πως έχεις διαταραχθεί κάπου..σε κάποιο επίπεδο.. και ενώ εκείνο σου φωνάζει με τον τρόπο του πως έχεις ξεπεράσει τα όρια που οδηγούν σε ισορροπία, εσένα σαν Άνθρωπο στην ολότητά του, εσύ το βάζεις απέναντι και προσπαθείς να γιατρέψεις το σύμπτωμα και όχι την αιτία.. Σαν τον κόσμο μας σήμερα που φροντίζει τα συντρίμια του αποτελέσματος και δεν φροντίζει για την αλλαγή του ουσιαστικού προβλήματος..Πώς θα αλλάξεις οτιδήποτε, είτε αυτό είναι κάτι που σε διαταράσσει, είτε είναι ο κόσμος ολόκληρος, εάν συνεχίζεις με τον ίδιο τρόπο που σε οδήγησε στο πρόβλημα και εάν δεν δεις μέσα σου και αλλάξεις ό,τι δεν είναι δικό σου;.. Βήμα βήμα, σταδιακά, σταδιακά, μέχρι να βρεις τον πραγματικό σου εαυτό και άρα κάνοντας το πιο σημαντικό βήμα για το σκοπό της ύπαρξής μας.. την αυτοπραγμάτωση και την κατάκτηση της ευδαιμονίας, σε προσωπικό και σε συνολικό επίπεδο..
Σε ποιον υπακούς τελικά; Ρωτάς τον εαυτό σου σε ποιον υπακούει και ξεχνάς πως το νόημα δεν είναι να υπακούς.. αλλά να ακούς. Να ακούς εσένα και να ακούς πραγματικά.. Γιατί το θέμα δεν είναι να θυμηθείς απλά.. είναι να ενθυμηθείς.. να δεις μέσα σου και να ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι..γιατί είσαι εδώ και ποιο το νόημα σε όλο αυτό που ζεις..
Οι καταστάσεις παραμένουν καταστάσεις, αλλά εσύ παραμένεις.. εσύ; Πόσες φορές έχεις παρατηρήσει πως οι άνθρωποι δεν αντιδρούν το ίδιο στις ίδιες καταστάσεις και πως ακόμη και εσύ, έχουν υπάρξει παρόμοιες καταστάσεις στις οποίες έχεις φερθεί με διαφορετικό τρόπο την κάθε φορά.;. Γιατί πιθανόν αναρωτιέσαι.. Καταρχάς όλοι είμαστε ίσοι αλλά κανείς μας δεν είναι ίδιος.. άρα και αδύνατον να αντιδράμε στις καταστάσεις με τον ίδιο τρόπο.. Αν υπάρχει σωστός και λανθασμένος τρόπος; Δεν είναι κανείς υπεύθυνος και υπόλογος για τις πράξεις του πέρα από τον ίδιο τον δράστη της πράξης.. άρα καλείται εκείνος να κρίνει εάν είναι σωστός ή λάθος ο τρόπος που αντέδρασε με βάση το «αποτύπωμα» που θα αφήσει η αντίδρασή του στον εσωτερικό του κόσμο.. Ακόμη και αν ρεαλιστικά το αποτέλεσμα μπορεί να είναι το επιθυμητό,μπορεί ο τρόπος της αντίδρασής μας να μην οδήγησε σε εσωτερική γαλήνη .. ή μπορεί να νομίζεις πως αδιαφορείς για το πώς κάνεις τον άλλον να αισθάνεται..αλλά μέσα σου το «αποτύπωμα» άλλο να δηλώνει..Σκέψου...
Εάν ο άνθρωπος θέσει ένα αξιακό σύστημα με πραγματικές αξίες και όχι ψευτοαξίες όπως στην σύγχρονη κοινωνία μας, θα γνωρίζει πως αυτές οι αξίες πηγάζουν από μέσα μας και όταν δεν τις υπολογίζουμε, όταν τις παραμερούμε, παραμερούμε και την πραγματική μας ουσία..τον πραγματικό μας εαυτό και σκοπό.
Το μεγάλο «λάθος» είναι πως ξεχάσαμε.. ξεχάσαμε την δύναμή μας και εγκλωβιστήκαμε σε ένα ψεύτικο παράλληλο διαβρωτικό φαίνεσθαι. Και πίσω από το φαίνεσθαι..ύπνος.
Και αποφασίζεις να ξυπνήσεις.. και συνειδητοποιείς πως εάν δεν έχεις αυτοπεποίθεση δεν θα αποκτήσεις και αυτοεκτίμηση, και δίχως αυτά θα γίνεσαι έρμαιο των μη διαχειρίσιμων σκέψεων και συναισθημάτων σου και μετέπειτα έρμαιο των άλλων, που γνωρίζουν πως δεν είναι τίποτα παραπάνω από εσένα αλλά εσύ επιμένεις με τις πράξεις σου να αποδεικνύεις λανθασμένα πως δεν είσαι ίσος με αυτούς.. και αν αποφασίζεις εσύ πως δεν είσαι, τότε τί περιμένεις από τους άλλους;
Αυτοπεποίθηση – Αυτοεκτίμηση
Νιώθεις, λοιπόν, ανασφάλεια; Μια γενικευμένη αίσθηση αναστάτωσης; Νιώθεις κατωτερότητα και αδυναμία να αντιμετωπίζεις καταστάσεις;.. Μια κούραση και μια απογοήτευση γενικευμένη που σε εμποδίζει να πράξεις; Που σε κάνει να νιώθεις αδύναμος και σε ωθεί σε μια πλασματική απομόνωση; Πριν καταδικάσεις τον εαυτό σου σκέψου πόσο πιστεύεις σε αυτόν, πόσο καλά τον γνωρίζεις και πόσο τον εκτιμάς.. Και αν οι απαντήσεις σε αυτά τα εωτήματα δεν είναι ικανοποιητικές..τότε σκέψου τί σου έχει προκαλέσει η ίδια σου η σκέψη...
Εάν δεν είσαι καλά με τον εαυτό σου δεν μπορείς να είσαι καλά με τους άλλους , εάν δεν γνωρίσεις τον εαυτό σου δεν θα συμμαχήσεις μαζί του και αν δεν τον εκτιμήσεις δεν θα σε εκτιμήσει κανείς άλλος.. Διότι όπως είπε και ο Σωκράτης «αυτός που θέλει να αλλάξει τον κόσμο ας ταρακουνήσει πρώτα τον εαυτό του..» διότι ταρακουνώντας τον εαυτό σου αποκτάς συνείδηση της τόσης δύναμής σου, που έχεις ακόμη και την δυνατότητα να ταρακουνήσεις όχι μόνο τον «κόσμο» που ζεις.. αλλά τον κόσμο γενικότερα!
Τοποθετώντας στόχους αυτοβελτίωσης, μπορείς να ενισχύσεις τον εαυτό σου τροποποιώντας ότι από αυτόν δεν είναι δικό σου και σε διαταράσσει..Βάζοντας ρεαλιστικούς στόχους που αναγνωρίζεις πως αφορούν εσένα (ένας αετός δεν μπορεί να κολυμπήσει και ένα ψάρι δεν μπορεί να σκαρφαλώσει δέντρα...) και εμπλουτίζοντάς τους με πραγματική επιθυμία και συνειδητοποιώντας τα σημεία που δεν σε ικανοποιούν στον εαυτό σου και που ίσως να μην είναι καν διαμορφωμένα από εσένα, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορέσει να αντισταθεί στην αλλαγή που θα σε φέρει ένα ακόμη βήμα ποιο κοντά στον να σε γνωρίσεις και να εκφράσεις το αληθινό σου εαυτό.
Ό,τι και αν έχεις ζήσει, όσα και αν έχεις περάσει, όσο δύσκολη και αν σου φαντάζει η ζωή σου, όσο και αν έχεις δίπλα σου άτομα που σου ασκούν πίεση.. Εσύ είσαι Εσύ και άρα το τί θα κάνεις εν τέλει εξαρτάται από σένα και μόνο από σένα... Ο φόβος, το άγχος, η έλλειψη αυτοεκτίμησης, είναι δικά σου δημιουργήματα.. και σαν κάθε δημιουργημα, έτσι και αυτά, ελέγχονται από εσένα.. και αν δεν το κατανοείς, τότε αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορείς να τα ελέγξεις..
Βρες το όνειρό σου..εκείνο που σε διάλεξε σαν αποστολή..που μέσα σου κρύβεται για να το ανακαλύψεις.. βρες το όνειρο που σε διάλεξε και ακολούθησε το.. στο τέλος το όνειρο θα αποκτήσει ζωή.. και θα δεις πως αυτό ήταν το νόημα από την αρχή αλλά πιθανώς στο έκρυψαν..και εσύ το ξέχασες..
Και κάνοντας ένα βήμα πιο κοντά στο εαυτό σου, ένα βήμα να αλλάξεις ό,τι σε διαταράσσει., ένα βήμα πιο κοντά στην αποστολή σου.. έχεις παίξει το ρόλο σου και σε κάτι άλλο πολύ σημαντικό.. στην αλλαγή του κόσμου όλου...
Κρύβεις μέσα σου το σύμπαν..μην το ξεχνάς..